Cuma, Temmuz 19

eski kazak=cici çanta

efenim uzuun aradan sonra merhabalar...
okuldu, işti, geziydi, kışlaydı, gazdı, suydu derken geçtim dişe dokunur bir elişi yapmayı, eskileri bile yazamadım. yazma işi de kafamda başlı başına bir iş olduğu için yapılmamış bir işin huzursuzluğuyla alttan alttan beni sürekli takip etti tabi ki... bunca gündemin, amansız açıklamaların arasında kafamdan bi yükü eksiltmeye karar verdim. kenarda bekleyen yazılmalıkları usul usul yazıcam. ilki çok sevdiğim eski bi kazağımın çok sevdiğim yeni çantama dönüşmünün hikayesi. 
hani vardırya hepimizin dolabında atmaya kıyamadığı ama artık giydiğinde abuk sabuk bi hal alan kıyafetleri, benim kazakçığım da işte bunlardandı. Atölye Ra 'nın sayfasında ve internette bi kaç yerde gördükten sonra pek sevgili kazağımı bu uğurda denek olarak kullanmaya karar verdim. 
bi sabahın köründe evde daha kimseler uyanmadan yaramaz çocuklar gibi ses çıkarmadan kestim kazağımı...
sonra artan parçalardan çiçekler yapmaca, yine sessizce...
sonra parçaları birleştirmece. bu arada ev ahalisi hafiften uyanmaya başladı tabii. yatağının üstünde dikiş diken her tarafı yün artıklarına bürümüş yaramaz biraz suç üstü yakalanmış olsa da, yaptığı işe olan hevesi kendisinin kalaylanmasını engelledi çok şükür ;)
dipte genişlemeli not: kazak esnek bir materyal olduğu içün içi dolduruldukça genişlemekte ve kullanıcısını memnun etmektedir efenim!
dipte yaramazlıklı not: efenim internetteki örneklerde kazaklar sıcak suda yıkamak gibi suretlerle daha sökülmez bir materyal haline getirilmiş, ancak ben sabah yaramazlığıyla yaptığım içün kenarlarını içeei kıvırmak suretiyle dikip sağlamlaştırdım çantanın akibetini.
dipte astarlı not: içe kıvırmanın yarattığı hafif görüntü kirliliğinden anneme bahsettiğimde kolay çözümcü ve maharetli bi insan olan annem "ben onu astarlarım sana" dedi hemen. nası da bulmuşsa aynı renk astarı bi güzel de dikmiş. astarı da içerde büyükçe tutmuş ki yükle kazak genişlemek istediğinde astar durdurmasın!
dipte direnen not: ağaç güzel şeydir be! bi bakmışsın gölgesine bissürü dost toplanmış, tanımadıkların gölgede arkadaşın olmuş, sana bissürü şey öğretmiş... velhasılı kelam, yazmaya da ağaç altında oturmaya da devam...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...